Toen de wet verbetering poortwachter in werking werd gesteld, was het doel:
zieke werknemers zo spoedig mogelijk te laten terugkeren naar het werk.
Daarbij is het de bedoeling uit te gaan van de mogelijkheden die iemand heeft.
Uitgangspunt is dat mensen zoveel mogelijk meedoen aan het arbeidsproces.
Positief
Een hele positieve benadering dus.
Er wordt door de bedrijfsarts beoordeeld wat iemand niet meer kan.
Maar de nadruk ligt juist op alle dingen die iemand wel kan.
Samen met je werkgever werk je aan je terugkeer in je eigen werk.
Zolang je niet volledig je eigen werk kunt uitvoeren ben je arbeidsongeschikt.
Helemaal of gedeeltelijk.
Functies
Soms kom je helemaal niet meer aan werken toe.
Of lukt het je niet meer om je eigen werk volledig uit te voeren.
Als dat twee jaar lang niet doet ga je een WIA aanvraag indienen.
Je gaat UWV vragen om een oordeel te geven.
Over wat je niet meer kan.
En wat je nog wel kunt doen.
UWV heeft duizenden functies in een bestand staan.
Vreemd
Wat ik nu al heel lang erg vreemd vind, is dat er bij UWV wordt gesproken over je arbeidsongeschiktheidspercentage.
Er wordt een methode toegepast om dit zogenaamde arbeidsongeschiktheidspercentage vast te stellen.
Daarbij gaat UWV uit van het bedrag wat je verdiende voordat je ziek werd.
De arbeidsdeskundige kijkt, binnen de functies die er in het systeem staan,
wat nog passend is bij jouw beperkingen.
En rekent uit hoeveel je met dat werk zou kunnen verdienen.
Rekensom
Dan wordt een rekensom toegepast waar een percentage uitkomt.
Je zogenaamde arbeidsongeschiktheidspercentage.
Die rekensom heeft niets te maken met hoe arbeidsongeschikt je bent.
Hard gezegd: er wordt bij deze berekening alleen maar gekeken naar geld.
Waarom heet het dan arbeidsongeschiktheidspercentage?
Onduidelijk
Naast dat de term niet klopt, is het ook lastig te bevatten voor werknemers.
Want er is wel degelijk sprake van beperkingen.
En soms fikse beperkingen.
Dat is ook vastgelegd.
Maar vanwege bijvoorbeeld het lage loon is het arbeidsongeschiktheidspercentage 0%
Of komt onder de 35% uit.
Persoonlijk vind ik de term niet passend bij het uitgangspunt van de WIA.
Dat mensen zo veel mogelijk meedoen aan het arbeidsproces.
Waarbij wordt vooral gekeken naar wat nog wél kan.
Suggestie
Dan is het woord arbeidsongeschiktheidspercentage erg negatief.
Het benadrukt de arbeidsongeschiktheid.
Dus wat iemand niet meer kan.
Daarom denk ik dat het tijd wordt om een ander woord te gaan gebruiken.
Iets wat duidelijker maakt waar het bij de WIA om draait.
Mijn suggestie is loonverliespercentage.
Is er iemand die hier ook over mee wil denken?
Een andere of betere suggestie heeft?
Ik ben erg benieuwd en nodig je uit een reactie achter te laten.
Geef een reactie